Herkesin üç kişiliği vardır; Ortaya çıkardığı , sahip olduğu , sahip olduğunu sandığı.

                                             

   BİZ ASLINDA KENDİMİZ DEĞİLİZ

Bunu açıklayabilmek için Sartre’nin deyişiyle konuya girmek istiyorum.. ‘’Kendimi ancak başkası aracılığıyla tanıyabilirim, Bu da benim olan  ‘id’ karşısında başkası konumunda olmam demektir’’ diye söylemiştir.

Burda kendi davranışlarımız başkası tarafından algılandığında geri bize verdiği dönüt artık biz değilizdir. Bütün bu dönütlerin değişik geri tepimi ortamda ilerlerken değişik dirençlerle karşılaşır. Kişi olmak istediği gibi değil, Oldurulmak istendiği yönde şekillenir.

Toplumun kalıpları norm değerleri birer dirençtir. Biz olgular karşısında düşüncemizi belirtirken hiç  öyle yalın bir ifadeyle belirtemeyiz, bunun farkına dahi varamayız. Ancak rüyalarımızda kendimiz bize sembol olarak aktarılır. Dolayısıyla bilinçaltımız yani kendimiz burada ortaya çıkar.

 Bir düşünceyi benimseyebilmek yada düşünce oluşturabilmek için ilk önce kendimizi bütün bunlardan yalıtmak gerekecektir. Bu şekilde net ve saf bir olgu düşüncesi oluşacaktır.. Yoksa diğer yan faktörler bunlara etki ettiğinde ortaya gerçek bir ifade çıkmayacaktır. Gerçek olmayan bir ifade bizi her zaman yanıltacaktır.

Sartre’nin Bu konu olmasa da bu konuya benzer bir ifadesi benim dikkatimi çekmiştir.  Konuyu  Sartre’nin  Görüşüyle bir bezetme yaparsak  BUNA ‘’KENDİNİ ALDATMA ‘’ demektedir. Kendini Aldatma; Bilinç altına başvurmak tümüyle bilinç düzeyinde bütün çelişkilerle birlikte orda durmaktadır.

Ve yine; Herkesin üç kişiliği vardır; Ortaya çıkardığı , sahip olduğu , sahip olduğunu sandığı. Alphonse Karr..